Organizacja pracy ucznia

 

Dane mówią, że na schorzenia kręgosłupa cierpi około 90% dzieci i młodzieży! Jakie są tego przyczyny? Często są związane z nadmiernym nadwyrężeniem kręgosłupa podczas długich godzin spędzonych na siedząco – przeważnie w nieodpowiedniej pozycji. Może być to też kwestia mało komfortowych i nieprzystosowanych do dziecka warunków do nauki. W jaki sposób jako rodzice możemy zadbać o zdrowy kręgosłup naszych dzieci?

Prawidłowa postawa siedząca aby zapewnić dziecku optymalne warunki do nauki, w pierwszej kolejności wytłumacz mu kilka ważnych kwestii dot. pozycji, jaką przybiera podczas siedzenia przy biurku. Wydają się one na pozór znane i logiczne, jednak bardzo często sami o nich zapominamy. Na co zwrócić szczególną uwagę? 

Dziecko podczas siedzenia przy biurku powinno mieć:

• wyprostowane plecy,

• odcinek dolny piersiowy oparty o krzesło,

• odcinek lędźwiowy utrzymany w naturalnym wygięciu (warto podłożyć dziecku coś pod plecy, np. zwinięty ręcznik),

• nogi ugięte w kolanach pod kątem 90 stopni (muszą dotykać całymi stopami podłoża),

• ręce swobodnie ułożone na blacie, ugięte pod kątem 90 stopni,

• łokcie lekko wystające poza brzeg biurka,

• zachowaną odległość ok. 30-35 cm oczu od pióra; w przypadku ekranu komputera, zależnie od jego wielkości odległość waha się w okolicach 60-100 cm.

Przy zakupie biurka dla swojej pociechy warto zwrócić szczególną uwagę na regulację wysokości blatu. Ważne, aby blat miał kształt prostokąta lub kwadratu – nie powinien być zaokrąglony. Jeśli jest taka możliwość, wybierz biurko, które pozwala również na zmianę kąta nachylenia .
Jeśli chodzi o dobór krzesła, to podobnie jak w przypadku biurka, ważne jest, aby posiadało ono możliwość regulacji wysokości. Istotną rolę odgrywa również podparcie rąk – najlepiej, aby było ono regulowane.

 

Ważne:

1. Ustaw biurko w odpowiednim miejscu. Najlepiej bokiem do okna – szczególnie jeśli będzie znajdować się na nim monitor.

2. Podczas ustawiania ekranu komputera górna krawędź monitora powinna znajdować się nieco poniżej linii wzroku dziecka. To samo w przypadku laptopa – zaopatrz się w specjalną podkładkę, która umożliwi takie ułożenie.

3. Zadbaj o odpowiednie oświetlenie – powinno być ono dwupunktowe. Oświetlenie biurka musi zostać ustawione poniżej oczu dziecka i padać bezpośrednio na miejsce pracy. Do oświetlenia całego pokoju najlepsze jest światło rozproszone, czyli np. z lampy sufitowej.
 

4. Przypominaj dziecku o odpoczynku podczas nauki – przynajmniej raz na godzinę powinno ono zrobić sobie 5-minutową przerwę i np. porozciągać swoje ciało.

5.Wybieraj formy aktywnego wypoczynku, zachęć pociechę do wspólnego wyjścia na basen, rowery czy też na boisko.

 

Jak aktywność fizyczna wpływa na proces rozwoju dziecka?

“Regularny ruch stanowi jeden z najważniejszych czynników wpływających na prawidłowe funkcjonowanie organizmu, zwłaszcza młodego. Dzieciom i młodzieży w wieku szkolnym zaleca się co najmniej 60 minut ruchu dziennie. Aktywność powinna obejmować wysiłek zarówno o umiarkowanej, jak i o podwyższonej intensywności. Zapewnia ona prawidłowy rozwój układu mięśniowo-szkieletowego (kości, mięśnie i stawy), stymuluje rozwój układu krążenia oraz oddechowego (serce i płuca), pobudza rozwój układu nerwowego (koordynacja i balans ciała, kontrola ruchów). Warunkuje również utrzymanie prawidłowej masy ciała, a więc zapobiega otyłości oraz występowaniu różnych chorób wieku dziecięcego.

Aktywność fizyczna – zarówno spontaniczna, jak i zorganizowana – poprawia kondycję psychiczną młodego człowieka. Ruch i ćwiczenia fizyczne wpływają korzystnie na samopoczucie, ułatwiają radzenie sobie ze stresem, a także wspomagają leczenie oznak depresji, jeśli takie się pojawiają. Następuje również poprawa sprawności umysłowych, tj. szybkości podejmowania decyzji, planowania i zapamiętywania, skupienia i podzielności uwagi. Dodatkowo ruch zmniejsza poczucie niepokoju i poprawia jakość snu, rozwija odpowiedzialność, pewność siebie, pobudza kreatywność i zdolności społeczne”.
 

Czy aktywność fizyczną możemy traktować jako przyjemność?

“Oczywiście, że tak – i dotyczy to nie tylko dzieci. Podczas wysiłku fizycznego w organizmie człowieka wytwarzane są endorfiny nazywane hormonem szczęścia, które powodują doskonały nastrój i dobre samopoczucie. Dlatego świetnym pomysłem będzie aktywne spędzanie czasu wspólnie z naszymi pociechami.
Pamiętajmy, że dobre i zdrowe nawyki należy zaszczepić u dziecka już od najmłodszych lat. Nie rezygnujmy z zajęć W-F, basenu czy gimnastyki. Dbajmy o prawidłowy rozwój naszych pociech – stwarzajmy im jak najwięcej warunków do ruchu”.

Dzieci w wieku szkolnym są szczególnie narażone na wykształcanie się wad postawy. Ciężkie tornistry, przesiadywanie godzinami przy biurkach – zarówno w szkołach, jak i w domach – znacząco odbijają się na ich zdrowiu.

 

Do najczęściej występujących wad postawy należą:
 

• skolioza – boczne skrzywienie kręgosłupa z dodatkową rotacją kręgów – skrzywienie trójpłaszczyznowe,

• plecy okrągłe, czyli pogłębienie fizjologicznej kifozy piersiowej, dziecko przyjmuje zgarbioną pozycję, pochyloną głowę i jego barki są wysunięte do przodu,

• plecy wklęsłe, czyli pogłębienie fizjologicznej lordozy lędźwiowej, kręgosłup jest wygięty do przodu, u dziecka widoczny jest wypięty brzuszek i wystające pośladki,

• plecy okrągło-wklęsłe, czyli połączenie dwóch wyżej wymienionych wad – lordoza lędźwiowa oraz kifoza piersiowa są w tym wypadku nadmiernie pogłębione,

• plecy płaskie – wada powstaje w momencie, gdy dochodzi do spłaszczenia lub całkowitego pozbawienia kręgosłupa naturalnie występujących wygięć. Lordozy i kifozy umożliwiają amortyzację, a ich brak prowadzi do różnego rodzaju przeciążeń i zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa.

 

Zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych, u których widoczne są jakiekolwiek wady kręgosłupa, niezmiernie ważna jest interwencja i podjęcie odpowiednich działań tj. wizyta u fizjoterapeuty, wykonywanie odpowiednich ćwiczeń itd. Pamiętajmy, że każda wada jest inna i wymaga indywidualnego podejścia, dlatego też nie powinniśmy podejmować się działań na własną rękę lub wykorzystywać przypadkowych metod proponowanych w sieci.