Wareccy turyści na diabelskich skałkach

   Warecki Oddział PTTK im. W. Krawczyka zaprosił 2 października 2021r. swoich członków i sympatyków na kolejny, 36 Jesienny Złaz Turystów. Powitała ich na starcie piękna, złota polska jesień. Nie dziwne więc, że przybyli turyści z 10 szkół: Nowej Wsi, Michałowa, wareckiej jedynki i dwójki, Wrociszewa, Sułkowic, Watraszewa, Ostrołęki, Konar i Zespołu Szkół Specjalnych w Grójcu. Grupa około 150 osób wyruszyła na trasę trzema autokarami. Pierwszym etapem ich wędrówki był rezerwat Skałki pod Niekłaniem. Rezerwat został utworzony w 1959 r., by zachować osobliwe formy skalne. Skały, o których mowa, zostały wyrzeźbione w procesie erozyjnym w triasowych i dolnojurajskich piaskowcach. Dzięki temu pięknie odróżniają się żółtym i pomarańczowym, ale też ciemnym kolorem na tle zieleni lasu. Na długości kilkuset metrów skałki tworzą dwa osobne skupiska osiągające do 8 m wysokości, ostańce. Są to skały o wyjątkowo nietypowych kształtach, takich jak grzyby, kominy, ambony (kazalnice), czy też… co podpowie wyobraźnia. My widzieliśmy w nich żelazka (takie z duszą), maczugi i okręty! Pomiędzy skałkami znajdują się niewielkie jamy i jaskinie. Grupę zachwyciły nie tylko osobliwe skały, ale również pogoda. Słonko rzucało ciepłe promienie, między kolorowe liście dębów, klonów, buków i czerwonych gron jarzębin. Gdy naładowali swoje "baterie" świeżym powietrzem, ruszyli do pobliskiego Szydłowca, gdzie czekała na nich pani przewodnik. Szydłowiec, którego nazwa prawdopodobnie pochodzi od nazwiska rodu Odrowąż, Szydłowieckich, jest ciekawym punktem na trasie turystów. W środku miasta, na Rynku Wielkim, stoi ratusz. Jest to przykład mieszczańskiej architektury polskiej doby renesansu choć niektórzy twierdzą, że budynek jest doskonałym przykładem wczesnego stadium manieryzmu. Budowę ukończono w 1629, z inicjatywy Mikołaja Radziwiłła Czarnego., chociaż znaczny odsetek funduszu budowy pochodził ze składek mieszczan. Z okien ratuszowej wieży zegarowej można, w ważne rocznice miejskie, usłyszeć hejnał. Obecnie, tak jak pierwotnie zakładano, mieści się tam Urząd Miejski oraz kawiarnia. Następnie przeszli do zamku, wybudowanego w przez Stanisława Szydłowieckiego w latach 1470–1480 na miejscu dawnego grodu. W latach 1515–1526 nastąpiła przebudowa i rozbudowa gotyckiego zamku na renesansową rezydencję dokonana przez Mikołaja Szydłowieckiego. Albrecht Władysław Radziwiłł w latach 1619–1629 dokonał ostatniej przebudowy zamku w stylu późnorenesansowym i barokowym. W 1802 zamek oraz dobra szydłowieckie zakupiła księżna Anna Sapieżyna Zamoyska, która odsprzedała go w 1828 skarbowi Królestwa Polskiego. Wkrótce potem został wydzierżawiony Maurycemu Engermanowi, który urządził tu skład piwa. Nieużytkowany od połowy XIX wieku popadał w ruinę, dopiero w latach 60. XX wieku miał miejsce pełny remont budowli. Zamek oddano miejscowym instytucjom publicznym, obecnie jest siedzibą Szydłowieckiego Centrum Kultury oraz Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych. Obiekt Zachwycił turystów nie tylko monumentalna budowlą, ale również fosą, pozostałością dawnej funkcji obronnej. Turyści zasmakowali również szydłowieckich lodów, delektując się nimi na ławeczkach pięknego rynku. Na Rynku Wielkim nastąpiło podsumowanie rajdu. Pani prezes, Marzena Jankowska, wręczyła wszystkim drużynom dyplomu uczestnictwa, a nowym członkom legitymacje członkowskie.

   Niestety, nadszedł czas powrotu. Droga powrotna minęła szybko-miłe towarzystwo i ciekawe wspomnienia. Niektórzy rozpoczęli już planowanie następnej wyprawy, rajdu Palmiry 2021r.