25 Rajd „Na szlaku ku niepodległości”- Żytkowice

W dniach 8-9 listopada Warecki Oddział PTTK wyruszył na jesienny rajd „Na szlaku ku niepodległości”. Celem tych rajdów jest uczczenie rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości i pojawienia się 123 latach naszego kraju na mapach Europy. Autokarami około 150 turystów ze szkół w Nowej Wsi, Wrociszewa, Ostrołęki, Konar, Michałowa, Watraszewa i PSP nr 1 w Warce dotarło do Królewskiego Źródła, a potem zielonym szlakiem do Żytkowic. Pierwszego dnia wędrująca grupa korzystała z pięknej złotej polskiej jesieni, drugiego dnia zimowa aura utrudniła przemarsz po Puszczy Kozienickiej. Wszyscy dotarli Mauzoleum Legionistów w Żytkowicach. Pomnik został wzniesiony dla uczczenia bitwy pod Laskami i Anielinem w dniach 22-26 października 1914r. Ciała ponad 250 legionistów pochowanych w zbiorowych mogiłach zlokalizowanych pod Laskami, pod Zagożdżnem, pod Policzną i w Brzustowie przeniesiono w pobudowanym w 1933r pomniku- mauzoleum.  Na płycie głównej, u stóp siedzącego na kuli orła napis o treści:

D.O.M. TU ŚPIĄ SNEM WIECZNYM ŻOŁNIERZE I-SZEJ BRYGADY LEGJONÓW POLEGLI W WALCE O NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI POD ANIELINEM I LASKAMI 22.X.-26.X.1914 ROKU. OBYWATELE WOLNEJ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 1933 R.”

Pod pomnikiem wysłuchali historii walk o niepodległość i zapalili znicze. „Minutą ciszy” uczcili tych, którzy poświęcili swoje życie dla wolnej Polski.

Potem przejechali do Czarnolasu, gdzie zwiedzili Muzeum Jana Kochanowskiego.

Jan Kochanowski, herbu Korwin, otrzymał przydomek "ojca poezji".  Pisał pieśni, treny- poświęcone zmarłej córce Urszulce, fraszki - krótkie utwory wierszowane poświęcone ludzkim wadom. Tworzył w wieku XVI. To epoka renesansu, czas władzy Zygmunta Augusta i Bony. Zauroczeni bogactwem zbiorów i wspaniałym przewodnictwem udali się do parku przy muzeum. Zajrzeli do kapliczki, która powstała w miejscu rodzinnego, modrzewiowego domu poety. Poznali miejsce, gdzie rosła słynna lipa, pod którą tworzył Kochanowski i o której napisał jedną ze swoich fraszek „Na lipę”

” Gościu, siądź pod mym liściem, a odpocznij sobie!
Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie

Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,

Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają…”

Zasiedli również wszyscy na wiekowym kamieniu, który jak głosi legenda każdego siedzącego zamienia w poetę, a przynajmniej, mieli taką nadzieję, piszącego pismem kaligraficznym.

W drodze powrotnej zawitali do Zwolenia, do kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego, pod posadzką którego znajduje się krypta z marmurowym sarkofagiem Jana i jego rodziny. W ścianę wmurowano starą mosiężną płytę z inskrypcją „A jeśli komu droga otwarta do nieba, tym, co służą ojczyźnie. W roku 1983 złożyliśmy tutaj prochy poety Jana i rodziny Kochanowskich. Polacy”.

W drodze powrotnej zadumali się nad wolna Polską, nad czasem spokoju, bez wojen i zawiści. Jak długo jeszcze ten czas przed nami?

notatka i foto: Mariola Bienias

ZDJĘCIA W ALBUMIE FOTOGRAFICZNYM - ZAPRASZAMY