Możliwości, jakie oferuje współczesna technologia są ogromne. Dla dzieci i młodzieży świat w takim wydaniu jest środowiskiem naturalnym. Spędzanie czasu przed ekranem jest często nieodłącznym elementem dnia.. Dla wielu nastolatków relacje z rówieśnikami są niemal wyłącznie wirtualne. W świecie realnym mają coraz większy kłopot z nawiązywaniem znajomości. Medialny przekaz reklamowy staje się codziennością dzisiejszej młodzieży. Buduje przekonanie o wyidealizowanym świecie, który należy doścignąć.    

     Wielu psychologów alarmuje, że czas pandemii pogłębia ten stan, a grupa młodych osób uzależniona od wirtualnej rzeczywistości wydatnie się powiększa. Wśród opisywanych przez specjalistów niebezpieczeństw wiele publikacji skupia się na uzależnieniu od przebywania w sieci (siecioholizm), ale i od gier czy telefonu (fonoholizm). Wskazują na niebezpieczeństwa związane z udostępnianiem swoich danych, informacji prywatnych, zdjęć, a to zwiększa ryzyko padnięcia ofiarą oszustów lub przemocy, w tym przemocy seksualnej. Bardzo niebezpiecznym, choć często przez rodziców niepostrzeganym jako uzależnienie, jest nawyk dopasowywania swojego życia do lansowanych przez internetowych celebrytów stylów. Umiejętności korzystania z dóbr technologicznych są nader użyteczne i należy je kształcić. Tylko gdzie jest granica?Pierwszym sygnałem, który powinien zaniepokoić rodziców jest - tak jak w przypadku wszystkich uzależnień związanych z Internetem - nadmierna ilość czasu spędzanego w sieci i rezygnacja z innych rozrywek. Dziecko reaguje nerwowo na każdą sugestię zmiany nawyków, coraz częściej dochodzi do konfliktów na tym tle. Podczas rozmów obsesyjnie powraca do wątków związanych z obserwowanymi stronami.  

     Cała uwaga młodego człowieka skupiona jest na tej aktywności, która - w jego przekonaniu - przyniesie sukces, powodzenie, życie takie, jak prezentuje konkretny idol. Dzieci zaniedbują obowiązki szkolne, rezygnują z kontaktów towarzyskich w realnym świecie, bo postrzegają je jako stratę czasu, który mogą poświęcić na doskonalenie siebie wedle przyjętego wzorca.     

     Eksperci wskazują, że u podstaw wszystkich wymienionych wyżej zaburzeń jest poczucie braku własnej wartości, niska samoocena, poczucie osamotnienia i negatywne emocje. Szukając wsparcia w wirtualnym świecie, dzieci przyjmują wzorce, które pokazują idealne życie, bez kłopotów i problemów realnego świata, w którym młody człowiek żyje. Nie przyjmują do wiadomości, że idealne ciała celebrytek na zdjęciach publikowanych na portalach są retuszowane i udoskonalane.   

     Skupieni na dążeniu do wymarzonego ideału mają bardzo poważne kłopoty w budowaniu relacji. Tłumią emocje, dążąc do wyznaczonego celu za wszelką cenę. W towarzystwie są nieobecni, wyizolowani, skupieni na utrzymaniu maski, która zasłania przeżywane dramaty.   

   Działania, które mogą zabezpieczyć nasze dzieci przed przeżywaniem podobnych trudności najlepiej rozpocząć bardzo wcześnie już od pierwszym kontaktów z Internetem i telewizją. Wspólne oglądanie i rozmowy o prezentowanych treściach powinny dać dziecku mocno ugruntowane przekonanie, że w wirtualnym świecie jest wiele kłamstwa i trzeba nauczyć się rozróżniać w nim to, co prawdziwe.  

     Jeśli zaś nasze dziecko ma już kłopoty, które nas niepokoją, w pierwszej kolejności trzeba rozpocząć od poradzenia sobie z własnymi emocjami. Krzyk, presja zakazów i nakazów mogą tylko pogorszyć sprawę. Każdy nawyk, przyzwyczajenie, a tym bardziej nałóg, wymagają czasu. Cierpliwie podejmujmy rozmowy na tematy, którymi żyje dziecko. Podejmujmy próby, które umożliwią dziecku zaangażowanie się w relacje w realnym świecie. Chwalmy, wskazujmy na pozytywy w zachowaniu, budujmy zaufanie do siebie. Pamiętajmy jednak, że warto także przyjąć możliwość, że sami nie podołamy, a wtedy najlepszym wyjściem będzie zasięgnięcie pomocy specjalisty. Im wcześniej rozpocznie się terapia, tym lepsze i szybciej dostrzegane będą jej efekty.

Pedagog szkolny Anna Różycka

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Andrzejki w oddziale przedszkolnym starszym.

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Dzień Życzliwości.

21 listopada obchodzony jest jako Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień, dzień dobrych uczynków i pozytywnych emocji. Idea tego święta wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. Oryginalna nazwa święta brzmi Hallo World Day i symbolizuje cel tego dnia, czyli mówienie hallo (cześć) do przynajmniej dziesięciu osób dziennie. Obecnie Dzień Życzliwości obchodzony jest w ponad 180 krajach. Jego celem jest uwrażliwienie ludzi na wzajemną życzliwość, wzbudzenie w nich pozytywnych emocji. Jest to apel przeciwko problemom i często smutnej rzeczywistości. Przesłanie akcji jest proste bądźmy życzliwi codziennie, a nie tylko od święta. Pamiętajmy, że pozytywna energia, którą przekazujemy w świat do ludzi, wraca do nas z nawiązką.

Tego dnia warto uwierzyć, że w każdym z nas drzemią niewyczerpane pokłady dobra i – tak na próbę – okazać komuś bezinteresowną życzliwość. Tym bardziej, że w tej akurat kwestii naukowcy nie mają wątpliwości: bycie miłym, okazywanie dobra, rozbudzanie u siebie życzliwości wobec innych ma moc uszczęśliwiania – nie tylko obdarowanego życzliwością, ale przede wszystkim tego, który ją okazuje.

Tekst: Anna Różycka

20 listopada obchodzimy Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka. Data ta upamiętnia podpisanie najważniejszego dokumentu gwarantującego prawa wszystkim dzieciom – Konwencji o prawach dziecka. Właśnie mija 31 lat od jej uchwalenia. 

Pedagog szkolny Anna Różycka

23 października obchodziliśmy Dzień Patrona Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski. Osoba księdza Prymasa jest symbolem umiłowania wolności i sprawiedliwości. Jest przykładem żywej miłości Ojczyzny i każdego człowieka. Tak zaszczytny patronat Wielkiego Polaka i Prymasa Tysiąclecia zobowiązuje nas do poznawania Jego życia, zgłębiania postaw i naśladowania w codziennym życiu.

Ze względu na szczególne okoliczności związane z pandemią, w tym roku szkolnym została zmieniona forma obchodów tego święta. Chętni uczniowie klas VI-VIII wzięli udział w konkursie na najładniejszą prezentację przybliżającą postać Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Najładniejszą okazała się prezentacja ucznia klasy VIII, Kamila Ślusarskiego. Główną nagrodą w tym konkursie było umieszczenie prezentacji na stronie internetowej szkoły, co niniejszym czynimy. Gratulujemy zwycięzcy i dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w konkursie.

Tekst: Jolanta Kozieł

Prezentacja: Kamil Ślusarski

Po raz kolejny wzięliśmy udział w edycji akcji MEN "Szkoła do hymnu" i odśpiewaniu Mazurka Dąbrowskiego we wtorek, 10 listopada o godz. 11:11. W tym roku ze względu na ograniczenia wynikające ze stanu epidemii odśpiewaliśmy hymn inaczej niż zawsze - w szkole i online. W tegorocznej akcji wzięło udział 16 269 szkół, przedszkoli i placówek oświatowych z całego kraju.

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii 102. rocznica odzyskania niepodległości w starszym oddziale przedszkolnym.

Dzieci ze starszego oddziału przedszkolnego w celu upamiętnienia 102 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę uroczyście odśpiewały „Mazurka Dąbrowskiego”. Ze względu na zaistniałą sytuację oraz w trosce o zdrowie i bezpieczeństwo dzieci, świętowanie miało charakter symboliczny, odbyło się w gronie klasowym. Pomimo tego warto podtrzymywać tradycję i poprzez obchodzenie tego ważnego święta, budować wspólnotę i pielęgnować tożsamość narodową.

Tekst i zdjęcia: Renata Miniewska

Przedszkolaki z oddziału przedszkolnego młodszego wzięły udział w akcji Szkoła do hymnu. Cudnie recytowały wiersze o Polsce.aki z oddziału przedszkolnego młodszego wzięły udział w akcji Szkoła do hymnu

Tekst, zdjęcia, filmy: Anna Ćwiek

"NIE MUSIMY AKCEPTOWAĆ CUDZYCH PRZEKONAŃ...

ALE MUSIMY AKCEPTOWAĆ PRAWO DO ICH POSIADANIA"

                                            ,,JESIEŃ CUDÓW" JODI PICOULT

Międzynarodowy Dzień Tolerancji to święto obchodzone corocznie 16 listopada. Jest to święto ustanowione przez UNESCO w 1995 roku mające na celu promowanie szacunku, akceptacji i uznania bogactwa różnorodności kultur na świecie. Jest to odpowiedź na rosnącą falę wszelakiej nietolerancji, takiej jak rasizm czy antysemityzm. Konferencja Generalna UNESCO w 1995 roku przyjęła Deklarację Zasad Tolerancji. Samo święto zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1995 roku z inicjatywy UNESCO. Jak mówi Deklaracja Zasad Tolerancji:

,,Tolerancja to szacunek, akceptacja i uznanie bogactwa różnorodności kultur na świecie, naszych form wyrazu i sposobów na bycie człowiekiem. Sprzyja jej wiedza, otwartość, komunikowanie się oraz wolność słowa, sumienia i wiary. Tolerancja jest harmonią w różnorodności. To nie tylko moralny obowiązek, ale także prawny i polityczny warunek. Tolerancja – wartość, która czyni możliwym pokój – przyczynia się do zastąpienia kultury wojny kulturą pokoju”

Tolerancja (od łac. tolerare = znosić, wytrzymywać) oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania choćby były całkowicie odmienne od własnych, albo zupełnie z nimi sprzeczne.

Tekst: Anna Różycka

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Wrociszewski Mini Park - ostatni etap realizacji.

Zakończenie realizacji projektu Wrociszewski Mini Park - stworzenie Kreatywnej Strefy Gier Chodnikowych

Ostatnim etapem powstawania Wrociszewskiego Mini Parku było stworzenie Kreatywnej Strefy Gier Chodnikowych. w ramach realizacji projektu „Wrociszewski Mini Park” dofinansowanego ze środków programu Działaj Lokalnie Polsko - Amerykańskiej Fundacji Wolności realizowanego przez Akademię Rozwoju i Filantropii w Polsce oraz Ośrodek Działaj Lokalnie Stowarzyszenie W.A.R.K.A. a także lokalnych sponsorów.

Na zaproszenie Dyrektor PSP we Wrociszewie Małgorzaty Gowin oraz koordynatorów projektu 21 i 22 września na placu szkolnym pojawili się, jak zawsze niezawodni przedstawiciele społecznej lokalności – rodzice dzieci PSP we Wrociszewie. Z wielkim zapałem i zaangażowaniem zabrali się do pracy. Zgodnie z zaplanowanym projektem zaczęliśmy odrysowywać i wycinać potrzebne elementy. Następnie podzieliliśmy się na zespoły i zaczęła się kolorowa zabawa w malowanie. W czasie wspólnej pracy słychać było rozmowy i co chwilę wybuchy gromkiego śmiechu. Po wielu godzinach ciężkiej pracy udało się zakończyć zaplanowane działania. Efekty wspólnej pracy przeszły nasze najśmielsze oczekiwania. Plac przed szkołą stał się bajkowy i kolorowy. Chodnik prowadzący na plac zabaw zamienił się w „Matematycznego węża” i „Kolorowe kółeczka”. Z kolei chodnik prowadzący na boisko przemienił się w „Alfabetyczne korale”. Na chodniku przed boiskiem pojawiły się „Matematyczne gąsienice” i popularna „Gra w klasy”. Nasza Kreatywna Strefa Gier Chodnikowych na placu przed szkołą zachęci dzieci do aktywnego i intersującego spędzania czasu na świeżym powietrzu na przerwach oraz podczas spotkań rodzinnych, a jednocześnie rozwinie umiejętność rozpoznawania i nazywania kolorów, rozpoznawania cyfr i liter, znajomość alfabetu oraz zachęci do aktywności ruchowych. Wielkie podziękowania należą się rodzicom, którzy pomimo intensywnego sezonu jabłkowego, znaleźli czas na pracę dla wspólnego dobra. Realizacja zadań projektowych dostarczyła Wszystkim uczestnikom wielu niezapomnianych przeżyć oraz zintegrowała lokalną społeczność. Wspólnymi siłami udało się wykonać ławki z europalet, które idealnie wkomponowały się w architekturę otaczającego krajobrazu. Przepiękny ogród przyciąga uwagę i zachwyca cała lokalną społeczność. We Wrociszewskim Mini Parku można miło i aktywnie spędzić czas, w przepięknej scenerii, wieczorne ciemności rozświetlają lampy solarne. Każdy znajdzie coś dla siebie.

Tekst i zdjęcia: Anna Ćwiek

W oddziale przedszkolnym młodszym odbył się Pokaz Mody Patriotycznej w ramach realizacji Międzynarodowego Projektu Edukacyjnego Piękna Nasza Polska Cała. Tego dnia przedszkolaki przyszły do szkoły ubrane w przepiękne stroje w barwach narodowych. Dzięki zaangażowaniu i kreatywności rodziców wyglądały cudownie. Dzieciaczki z dumą wystąpiły przed Panią Dyrektor na specjalnie stworzonym wybiegu. Następnie dzieci zaprezentowały swoje zdolności w układzie tanecznym do piosenki „W moim ogródecku” oraz w zabawie ludowej „Poszło dziewczę..” Niestety ze względu na panującą pandemię Rodzice nie mogli uczestniczyć w tym wielkim wydarzeniu.

Tekst, zdjęcia, filmy: Anna Ćwiek

11 listopada to najważniejsze święto narodowe w Polsce. W tym dniu obchodzimy rocznicę odzyskania przez nasz kraj niepodległości po 123 latach niewoli pod zaborami okupantów. Jednak czy każdy wie dlaczego? Co każdy powinien wiedzieć o tym święcie?

Dzień 11 listopada obchodzony jest bardzo uroczyście w całej Polsce.  W tym dniu w 1918 r. Polska po 123 latach niewoli odzyskała niepodległość. W tym roku obchodzona jest 102 Rocznica Odzyskania Niepodległości.

Od rozbioru Polski przez Rosję, Prusy i Austrię w 1795 roku naszego kraju nie było na mapie. Naród nadal istniał, ale teren kraju, administracja i rządy były pod władzą zaborców. Polacy w tym czasie wiele razy próbowali odzyskać niepodległość. Największymi zrywami niepodległościowymi były powstania – listopadowe (1830 r.) i styczniowe (1863 r.), które zakończyły się niepowodzeniem. Największa realna szansa na odzyskanie wolności zaistniała w roku 1914, gdy wybuchła I wojna światowa. Wojna wbrew pozorom dała Polakom nadzieję na powrót na mapę Europy, ponieważ była wyrazem rozłamu pomiędzy zaborcami. W wojnie brały udział 33 państwa, 10 milionów ludzi zginęło w działaniach wojennych, a prawie 20 milionów zostało rannych. Dorobek wielu pokoleń był niszczony, zrównywano z ziemią zabytki kulturowe i domostwa. Po wojnie zmieniły się granice państwowe oraz formy rządów.

Święto Niepodległości jest 11 listopada - Czemu?

I wojna światowa  zakończyła się właśnie 11 listopada 1918 r. po kapitulacji Niemiec na froncie zachodnim. W tym dniu Polska powróciła na mapę Europy. Również tego dnia marszałek Piłsudski został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich, a po jego negocjacjach z Centralną Radą Żołnierską jeszcze tego samego dnia wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z Królestwa Polskiego.

Święto Niepodległości jest bardzo ważne - Czemu?

Polska mogłaby nigdy nie odzyskać niezależności, gdyby nie niezłomność wielu naszych przodków, którzy przelali krew za utraconą Ojczyznę. Mimo wielu prób zaborców wynarodowiania Polaków, zakazów używania języka polskiego oraz czytania czy śpiewania po polsku nieprzyjaciele nie zdołali zabić ducha polskości. Dzięki temu teraz możemy cieszyć się wolnością, nikt nam nie narzuca innej kultury czy języka, możemy wybrać, gdzie i jak chcemy żyć.

Gdybyśmy nie odzyskali niepodległości - Co by było?

Zapewne nie używalibyśmy języka polskiego, zniknąłby on zupełnie. Dziś mówilibyśmy po niemiecku lub po rosyjsku. Nie mielibyśmy naszej biało-czerwonej flagi ani orła białego w godle narodowym. Zapomnielibyśmy też o odważnych czynach naszych przodków, spośród których wielu poświęciło swoje życie, aby walczyć o naszą wolność. Z tego względu musimy doceniać to, że nasz kraj jest już wolny i uczyć kolejne pokolenia patriotyzmu i przywiązania do własnego narodu.

„Katechizm polskiego dziecka” Władysława Bełzy, który zna każdy mały i duży Polak możemy teraz z dumą recytować właśnie dzięki odzyskaniu niepodległości:

- Kto ty jesteś?
- Polak mały.

- Jaki znak twój?
- Orzeł biały.

- Gdzie ty mieszkasz?
- Między swemi.

- W jakim kraju?
 W polskiej ziemi.

- Czym ta ziemia?
- Mą ojczyzną.

- Czym zdobyta?
- Krwią i blizną.

- Czy ją kochasz?
- Kocham szczerze.

- A w co wierzysz?
- W Polskę wierzę.

- Czym ty dla niej?
- Wdzięczne dziecię

- Coś jej winien?
- Oddać życie.

Poniżej znajdują się linki do dwóch filmików związanych właśnie z tym świętem

„Polak Mały!” film o polskich symbolach narodowych:

https://www.youtube.com/watch?v=FJ83BRqFPBA&feature=emb_title

Skrócona historia Polski:

https://www.youtube.com/watch?v=oakcdnzvsyM&feature=emb_title

Tekst: Agnieszka Załucka
 

Symbole narodowe odgrywają niezwykle ważną rolę w podtrzymywaniu tożsamości narodowej. To właśnie te elementy spajają obywateli państwa i pozwalają im podkreślić swoją odrębność od innych narodów i kultur. Najważniejsze symbole dla Polaków to godło, hymn oraz flaga.

Godło państwowe

Zgodnie z zapisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, godłem jest wizerunek orła białego, ze złotą koroną, na czerwonym tle. Według legendy o Lechu, Czechu i Rusie, gdy trzej bracia wyruszyli w podróż w poszukiwaniu dogodnego miejsca do życia, pewnej nocy spoczęli na wielkiej polanie. Rozbijając obóz pod dębem przestraszyli rodzinę białych orłów, które wzbiły się do lotu, a ich majestat zachwycił Lecha, który zdecydował się pozostać i w tym miejscu założyć pierwszą stolicę Polski – Gniezno, a wizerunek orła mianować godłem powstałego Państwa.

Orzeł przedstawiony jest zgodnie z heraldyczną tradycją, w postaci gotowej do walki. Kolor czerwony (tło) to symbol ognia, odwagi i waleczności, a biel oznacza wodę, czystość i niepokalanie.

Hymn państwa

Hymn Polski to „Mazurek Dąbrowskiego” napisany przez Józefa Wybickiego w 1797 roku. Początkowo pieśń miała pokrzepiać do walki żołnierzy i nie dać im zapomnieć o tym, że trzy mocarstwa dokonały rozbioru Polski. W treści znajdziemy szereg odniesień do niezwykle ważnych historycznych wydarzeń, takich jak stworzenie Legionów, rozbiory czy potop szwedzki.

Flaga państwa

Biało-czerwona flaga po raz pierwszy została uznana w 1831 roku. Po I wojnie światowej potwierdzono ją jako barwy narodowe i w takiej wersji obowiązuje do dzisiaj. Barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony. Biel symbolizuje nieskazitelność, czystość i dobro polskiego narodu, czerwień zaś potęgę, dostojność i majestat.

Polskie symbole narodowe wyrażają szacunek i miłość Polaków do Ojczyzny. Kreują wspólną tożsamość, pamięć i nadzieję. Są znamieniem patriotyzmu, dumy i honoru, a także godności Polaków.

Krótki film o symbolach NASZEGO KRAJU ZNAJDZIECIE TUTAJ:
https://www.youtube.com/watch?v=jXFILnMMJ-s

Tekst: Anna Różycka
 

Dane mówią, że na schorzenia kręgosłupa cierpi około 90% dzieci i młodzieży! Jakie są tego przyczyny? Często są związane z nadmiernym nadwyrężeniem kręgosłupa podczas długich godzin spędzonych na siedząco – przeważnie w nieodpowiedniej pozycji. Może być to też kwestia mało komfortowych i nieprzystosowanych do dziecka warunków do nauki. W jaki sposób jako rodzice możemy zadbać o zdrowy kręgosłup naszych dzieci?

Prawidłowa postawa siedząca aby zapewnić dziecku optymalne warunki do nauki, w pierwszej kolejności wytłumacz mu kilka ważnych kwestii dot. pozycji, jaką przybiera podczas siedzenia przy biurku. Wydają się one na pozór znane i logiczne, jednak bardzo często sami o nich zapominamy. Na co zwrócić szczególną uwagę? 

Dziecko podczas siedzenia przy biurku powinno mieć:

• wyprostowane plecy,

• odcinek dolny piersiowy oparty o krzesło,

• odcinek lędźwiowy utrzymany w naturalnym wygięciu (warto podłożyć dziecku coś pod plecy, np. zwinięty ręcznik),

• nogi ugięte w kolanach pod kątem 90 stopni (muszą dotykać całymi stopami podłoża),

• ręce swobodnie ułożone na blacie, ugięte pod kątem 90 stopni,

• łokcie lekko wystające poza brzeg biurka,

• zachowaną odległość ok. 30-35 cm oczu od pióra; w przypadku ekranu komputera, zależnie od jego wielkości odległość waha się w okolicach 60-100 cm.

Przy zakupie biurka dla swojej pociechy warto zwrócić szczególną uwagę na regulację wysokości blatu. Ważne, aby blat miał kształt prostokąta lub kwadratu – nie powinien być zaokrąglony. Jeśli jest taka możliwość, wybierz biurko, które pozwala również na zmianę kąta nachylenia .
Jeśli chodzi o dobór krzesła, to podobnie jak w przypadku biurka, ważne jest, aby posiadało ono możliwość regulacji wysokości. Istotną rolę odgrywa również podparcie rąk – najlepiej, aby było ono regulowane.

Ważne:

1. Ustaw biurko w odpowiednim miejscu. Najlepiej bokiem do okna – szczególnie jeśli będzie znajdować się na nim monitor.

2. Podczas ustawiania ekranu komputera górna krawędź monitora powinna znajdować się nieco poniżej linii wzroku dziecka. To samo w przypadku laptopa – zaopatrz się w specjalną podkładkę, która umożliwi takie ułożenie.

3. Zadbaj o odpowiednie oświetlenie – powinno być ono dwupunktowe. Oświetlenie biurka musi zostać ustawione poniżej oczu dziecka i padać bezpośrednio na miejsce pracy. Do oświetlenia całego pokoju najlepsze jest światło rozproszone, czyli np. z lampy sufitowej.
 

4. Przypominaj dziecku o odpoczynku podczas nauki – przynajmniej raz na godzinę powinno ono zrobić sobie 5-minutową przerwę i np. porozciągać swoje ciało.

5.Wybieraj formy aktywnego wypoczynku, zachęć pociechę do wspólnego wyjścia na basen, rowery czy też na boisko.

Jak aktywność fizyczna wpływa na proces rozwoju dziecka?

“Regularny ruch stanowi jeden z najważniejszych czynników wpływających na prawidłowe funkcjonowanie organizmu, zwłaszcza młodego. Dzieciom i młodzieży w wieku szkolnym zaleca się co najmniej 60 minut ruchu dziennie. Aktywność powinna obejmować wysiłek zarówno o umiarkowanej, jak i o podwyższonej intensywności. Zapewnia ona prawidłowy rozwój układu mięśniowo-szkieletowego (kości, mięśnie i stawy), stymuluje rozwój układu krążenia oraz oddechowego (serce i płuca), pobudza rozwój układu nerwowego (koordynacja i balans ciała, kontrola ruchów). Warunkuje również utrzymanie prawidłowej masy ciała, a więc zapobiega otyłości oraz występowaniu różnych chorób wieku dziecięcego.

Aktywność fizyczna – zarówno spontaniczna, jak i zorganizowana – poprawia kondycję psychiczną młodego człowieka. Ruch i ćwiczenia fizyczne wpływają korzystnie na samopoczucie, ułatwiają radzenie sobie ze stresem, a także wspomagają leczenie oznak depresji, jeśli takie się pojawiają. Następuje również poprawa sprawności umysłowych, tj. szybkości podejmowania decyzji, planowania i zapamiętywania, skupienia i podzielności uwagi. Dodatkowo ruch zmniejsza poczucie niepokoju i poprawia jakość snu, rozwija odpowiedzialność, pewność siebie, pobudza kreatywność i zdolności społeczne”.
 

Czy aktywność fizyczną możemy traktować jako przyjemność?

“Oczywiście, że tak – i dotyczy to nie tylko dzieci. Podczas wysiłku fizycznego w organizmie człowieka wytwarzane są endorfiny nazywane hormonem szczęścia, które powodują doskonały nastrój i dobre samopoczucie. Dlatego świetnym pomysłem będzie aktywne spędzanie czasu wspólnie z naszymi pociechami.
Pamiętajmy, że dobre i zdrowe nawyki należy zaszczepić u dziecka już od najmłodszych lat. Nie rezygnujmy z zajęć W-F, basenu czy gimnastyki. Dbajmy o prawidłowy rozwój naszych pociech – stwarzajmy im jak najwięcej warunków do ruchu”.

Dzieci w wieku szkolnym są szczególnie narażone na wykształcanie się wad postawy. Ciężkie tornistry, przesiadywanie godzinami przy biurkach – zarówno w szkołach, jak i w domach – znacząco odbijają się na ich zdrowiu.

Do najczęściej występujących wad postawy należą:
 

• skolioza – boczne skrzywienie kręgosłupa z dodatkową rotacją kręgów – skrzywienie trójpłaszczyznowe,

• plecy okrągłe, czyli pogłębienie fizjologicznej kifozy piersiowej, dziecko przyjmuje zgarbioną pozycję, pochyloną głowę i jego barki są wysunięte do przodu,

• plecy wklęsłe, czyli pogłębienie fizjologicznej lordozy lędźwiowej, kręgosłup jest wygięty do przodu, u dziecka widoczny jest wypięty brzuszek i wystające pośladki,

• plecy okrągło-wklęsłe, czyli połączenie dwóch wyżej wymienionych wad – lordoza lędźwiowa oraz kifoza piersiowa są w tym wypadku nadmiernie pogłębione,

• plecy płaskie – wada powstaje w momencie, gdy dochodzi do spłaszczenia lub całkowitego pozbawienia kręgosłupa naturalnie występujących wygięć. Lordozy i kifozy umożliwiają amortyzację, a ich brak prowadzi do różnego rodzaju przeciążeń i zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa.

Zarówno w przypadku dzieci, jak i dorosłych, u których widoczne są jakiekolwiek wady kręgosłupa, niezmiernie ważna jest interwencja i podjęcie odpowiednich działań tj. wizyta u fizjoterapeuty, wykonywanie odpowiednich ćwiczeń itd. Pamiętajmy, że każda wada jest inna i wymaga indywidualnego podejścia, dlatego też nie powinniśmy podejmować się działań na własną rękę lub wykorzystywać przypadkowych metod proponowanych w sieci.
 

                                                                           Pedagog szkolny Anna Różycka

 

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Mała książka - wielki człowiek.

Instytut Książki rozpoczął kolejną odsłonę kampanii społecznej „Mała książka – wielki człowiek”, która w tym roku została przygotowana szczególnie z myślą o dzieciach rozpoczynających edukację w szkole podstawowej i stawiających swoje pierwsze kroki w nauce czytania. Za sprawą przygotowanej specjalnie dla nich książki pierwszoklasiści zaproszeni są do odbycia niezwykłej przygody, jaką jest umiejętność rozpoznawania liter, składania ich w wyrazy i zdania, a w końcu przyjemność czerpana z lektury – tej czytanej przy wsparciu najbliższych, jak i tej odkrywanej samodzielnie.

Dnia 5 listopada 2020r. pierwszoklasiści otrzymali specjalnie dla Nich przygotowaną Wyprawkę Czytelniczą, skaładającą się z książki "Pierwsze abecadło", broszury informacyjnej "Książką połączeni - czyli uczymy się razem czytać" oraz kreatywnego alfabetu.

Publikacja została przygotowana przez Instytut Książki w ramach kampanii "Mała książka - wielki człowiek". W jej powtaniu pomagało grono wybitnych ekspertów literatury dziecięcej literaturoznawców, pedagogów, promotorów i animatorów kultury wśród najmłodszych i ich rodziców.

Kampania "Mała książka - wielki człowiek" realizowana jest ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pod honorowym patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Rzecznika Praw Dziecka.

Nasza szkoła bierze udział w konkursie zorganizowanym przez Empik 1000 powodów, by czytać.

Pomóż wygrać 1000 książek do biblioteki oraz czytniki e-booków.

Głosuj codziennie w aplikacji mobilnej Empik w dniach 2.11-2.12.2020.

Zachęcaj do głosowania znajomych i rodzinę!

Aktualny czas przyniósł nam nieoczekiwane wyzwania. Po raz kolejny lekcje szkolne zostały przeniesione w tryb zdalny. Ze względu na wstrzymanie zajęć dydaktycznych zarówno nauczyciele jak i uczniowie są zobligowaniu do organizacji swojej pracy w zupełni inny sposób.

Jak jednak zmotywować i zachęcić dziecko do nauki w czasie „bez szkoły”?

Drogi Rodzicu:

Daj czas dziecku na adaptację do nowej sytuacji, rozmawiaj z dzieckiem i wyjaśnij, iż nieobecność w szkole wymaga pewnego zaangażowania w proces utrwalania i zdobywania wiedzy.

Pomóż dziecku zorganizować plan działania. Ustalcie harmonogram dnia, w którym będzie czas na naukę, odpoczynek i hobby. Zaburzony rytm dnia (późne chodzenie spać i późne wstawanie) może rozregulować funkcjonowanie dziecka, przez co obniży się poziom motywacji.

Razem z dzieckiem sprawdzaj zadany materiał. Pomóż podzielić go na mniejsze partie. Nie wszystko musi zostać zrobione od razu. Ważne by praca była systematyczna, by dziecko miło szansę wdrożyć się w pracę on-line.

Zachęcaj dziecko do kontaktu z nauczycielem przez dziennik czy inne sposoby zaproponowane przez nauczyciela - szczególnie w sytuacji gdy coś nie jest dla dziecka jasne. Dla wielu uczniów może być to ważna lekcja umiejętności zadawania pytań. Niestety obserwujemy, iż niektórzy uczniowie obawiają się reakcji rówieśników i dlatego nie pytają na forum klasy. Kontakt on-line daje szansę uczniom nieśmiałym.

Przyjmij ze spokojem i zrozumieniem narzekania dziecka. Nazywaj emocje dziecka, ale informuj go także o tym co ty czujesz w danej chwili. Masz szansę zachować równowagę emocjonalną, a jednocześnie dajesz niezwykle cenną informację dziecku, kształtujesz jego słownik emocjonalny, którym w przyszłości może się sprawnie posłużyć.

Pamiętaj o tym, iż Twoje dziecko może odczuwać niepokój i lęk związany z różnymi informacjami, z którymi się styka w sieci – kontroluj to. Rozmawiaj z dzieckiem o jego obawach, normalizuj lęk (to coś normalnego w aktualnej sytuacji), gdyż zbyt duże napięcie emocjonalne nie sprzyja motywacji do nauki.

Staraj się pokazać dziecku, iż ma szansę zdobyć nowe umiejętności: planowanie pracy, wykorzystanie Internetu jako narzędzia w zdobywaniu wiedzy.

Wprowadź element humoru i zabawy: np „w Australię” – gdzie dzieci od dawna uczą się zdalnie ze względu na duże odległości do szkoły.

Możesz mieć wrażenie, że zostajesz „zalewany” informacjami od nauczycieli – nie panikuj. Nie wszystko musi być „tu i teraz”. Najważniejsze jest wdrożenie dziecka do współpracy na linii nauczyciel-uczeń

To sytuacja trudna dla dzieci, rodziców i nauczycieli – dajmy sobie wszyscy szansę!

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Ślubowanie klas pierwszych.

Idą pierwszaki, dawne maluchy...

14 października to ważny dzień dla naszych pierwszaków.

Właśnie tego dnia odbyło się uroczyste ślubowanie. W tym roku ze względu na pandemię, przebiegało trochę inaczej. Nie było zaproszonych gości i całej społeczności szkolnej. Uczniowie ślubowali w obecnosci pani dyrektor, wychowawczyni i przejętych występem swoich dzieci mam.

Po złożonym ślubowaniu, Pani Dyrektor Małgorzata Gowin dokonała symbolicznego pasowania na ucznia. Od tej chwili pierwszaki stały się pełnoprawnymi uczniami naszej szkoły.

Gratulujemy Im pięknie wyrecytowanych wierszy i zaśpiewanych piosenek, oraz dołączamy do życzeń składanych przez uczennice klasy czwartej:

,, A wytrwałości niech nie brakuje,

Niech Was z daleka omijają dwóje.

Niech Was jedynki nie spotykają,

A szóstki same się do Was pchają. ''

Tekst Renata Biedrzycka

Zdjęcia Aneta Makowska